Finansijski genije od Srbije napravio nezabeležen slučaj u istoriji bankarstva! (FOTO)

* Ulica Lazara Pačua nalazi se sa bočne strane Narodnog muzeja

* Dr Lazar Paču (1855 -1915) je bio najčuveniji srpski ministar finansija

* Ostaće upamćen i kao jedan od najstrožih poreznika

Ulica Lazara Pačua nalazi se sa bočne strane Narodnog muzeja, izlazi na Čika Ljubinu ulicu iz Vasine.

Mnogi Beograđani svakog dana prolaze ovom ulicom, ali ne znaju ko je zapravo bio dr Lazar Paču.

Dr Lazar Paču (1855 -1915) je bio najčuveniji srpski ministar finansija.

Potiče iz svešteničke porodice koja se sa juga doselila u Austrougarsku sa patrijarhom Čarnojevićem, iz Blaca. Otac Stefan bio je paroh u bačkom mestu Čurugu, a majka je poticala iz porodice kojoj je pripadao i Miloš Cvetić, poznati dramski pisac i glumac.

Gimnaziju je završio u Novom Sadu, studije medicine započeo je u Cirihu, gde se pridružio bakunjističkom krugu i upoznao Svetozara Markovića, Vasu Pelagića i buduće rukovodstvo Radikalne stranke: Nikolu Pašića, Peru Todorovića i Peru Velimirovića. Tu je sreo i Lenku Zaho, kojom se kasnije venčao.

Ostaće upamćen i kao jedan od najstrožih poreznika. Po struci je lekarm a od 1904. ministar finansija.

Preporodio je finansije i to u vreme dok je Srbija bila izložena stalnom pritisku. Priznavao je samo novac sa zlatnom podlogom. Čak i u vreme Balkanskih ratova, nije dopustio da ima deficit u budžetu - što je slučaj nezabeležen u istoriji bankarstva i istoriji ratovanja. Svet je znao za “finansijskog genija” i u to vreme, Srbija je mogla da podigne kredit u bilo kojoj svetskoj banci.

U leto 1914. godine dr Paču je prvi primio austrijsku protesnu notu, povodom sarajevskog atentata, koju je predao odsutnom Pašiću. Dana 23. jula došao je u Ministarstvo spoljnih poslova Kraljevine Srbije Baron Gizl, koji mu je uručio austrougarski ultimatum.

Laza Paču je preko Pašića 1915. godine tražio da se po svaku cenu, tokom diplomatske akcije Srba uredi da njegov zavičaj Bačka (i Vojvodina) pripadne Srbiji.

Tokom leta 1915. godine dok živeo je i radio kao ministar finansija srpske vlade u Nišu, razboleo se. Juna meseca je posle dužeg poboljevanja od kamena u bešici, pao u postelju. Zbog potrebe neodložnog oporavka nakon operacije krenuo je na mesec dana u Vrnjce.

U Vrnjačkoj Banji ga je i smrt zatekla dva meseca kasnije, oktobra 1915. godine, a tu je i sahranjen. Kasnije je njegovo telo preneto na Novo groblje u Beogradu.

Pored Beograda, jedna ulica u Novom Sadu nosi njegovo ime.

Bonus video

Neverovatno parkiranje u centru Beograda!