BOŽOVIĆ I DALJE PERSONA NON GRATA Da je Mitropolit Amfilohije živ, Krivokapićeva vlada bi morala vratiti srpskog ambasadora

Da li danas imamo slobodu? Jedino u šta smo sigurni danas je da sa adrese premijera Zdravka  Krivokapića  stižu pozivi za proslavu 30. avgusta, kao velikog dana u Crnoj Gori sve do takozvane države Kosovo i njihovog ambasadora. Šta se desilo u međuvremenu da premijer veliki branitelj crkve, veliki hrišćnanin i veliki prijatelj upokojenog mitropolita Amfilohija uputi poziv ambasadoru tzv. države Kosovo a godinu dana ćuti na progon ambasadora Srbije u Crnoj Gori Vladimira Božovića, ne mareći što je ambasador Božović bio blizak i mitropolitu i crkvi, što su bili zajedno u borbi za svetinje, ni što je Božović bio advokat Srpske pravoslavne crkve i Mitropolije crnogorsko primorske.  Dakle, pozivi stižu i do takozvanih država ali ne i do Srbije, iako su vlastima u Crnoj Gori puna usta o njegovanju bratskih odnosa dve susedne države.  Međutim, u praksi se pokazalo da baš velikog razloga za slavlje i nema, da su odnosi država zategnutiji nego u vreme vladavine DPS-a i da je sloboda i slobodna reč i dalje upitna.

Kako se neguju odnosi Srbije i Crne Gore, najbolje se ogledaju u činjenici da je ambasador Srbije u Crnoj Gori Vladimir Božović i dalje persona non grata, kako je odlučila Vlada premijera Duška Markovića i njegov ministar vanjskih poslova Srđan Darmanović. Jedne novembarske subote iz DPS-ovog ministarstva stiže nota da se proteruje ambasador Srbije Vladimir Božović, zbog kako kažu, kontinuiranog mešanja u unutrašnje stvari Crne Gore, naravno ne navodeći nijedan primer stvarnog mešanja ambasadora Božovića u unutrašnje stvari države. Jedini „greh“ Božovića bila je izjava o Podgoričkoj skupštini 1918. godine koju je nazvao oslobođenjem i slobodnom voljom naroda, što većina naroda a i sam premijer Krivokapić u suštini misli.

Naravno, u panici DPS donosi odluku da ambasadora protera, da iskoristi priliku i još malo zaoštri odnose dve bratske države, pre nego što su otišli u prošlost. Narod se ipak nadao i  jedva dočekao decembar, izbor nove Vlade, Vlade oslobođene Crne Gore koja će, kako su se nadali, odmah povući odluku o proterivanju ambasadora i time se normalizovati odnosi dve, kako navode iz nove vlasti bratske države, ali ni najveći pesimisti se nisu nadali ovakvom epilogu nakon skoro 300 dana od proterivanja.

Međutim, praksa se DPS-a, na opšte iznenađenje svih nastavila. Novi ministar Đorđe Radulović je jedino u slučaju Božovića, od kad je stupio na funkciju, pokazao oštrinu, i rekao je da je i za ovu Vladu ambasador Božović zatvoren slučaj. Oštra nota ka Srbiji nastavlja da ide iz Crne Gore, a ne može da se ne primieti činjenica da Božović nije nijedan dan bio ambasador u Vladi Zdravka Krivokapića.

Narod je u slučaju Božovića najviše očekuje od premijera Krivokapića, imajući u vidu da su kako ambasador Božović tako i premijer bili u prvim redovima prilikom odbrane svetinja. Narod se i dalje u slučaju Božovića uzda u premijera i da će konačno omogućiti ambasadoru da obavlja posao iz Crne Gore, zemlje u kojoj je rođen i u čijem interesu je uvijek radio.

I ministar Radulović i Krivokapić, bacaju javnosti prašinu u oči pozivajući se na Bečku konvenciju, a javnost je svedok da je nakon proterivanja ambasadora Božovića Srbija isto uradila i sa tadašnjim ambasadorom Crne Gore u Srbiji Tarzanom Milošević, nakon čega je povukla odluku kako ne bi dolazilo do daljeg zaoštravanja odnosa Crne Gore i Srbije.

Pomirljive poruke više puta su stigle u Crnu Goru iz Srbije, predsednik Aleksandar Vučić više puta je saopštavao da se ambasador treba što pre vratiti u Crnu Goru, zvaničnici Srbije su se često oglušavali na pozive vlasti iz Crne Gore, upravo pitajući se ko će da ih u dočeka u Podgorici ako ne njihov ambasador. Međutim, premijer i dalje ćuti. Slavi pobedu na izborima bez ambasadora Srbije, jer za skoro godinu dana nisu ništa uradili da ga vrate. A podsećamo, poziv je stigao do takozvane države Kosovo. Do srpskog ambasadora nije. Zašto Vlada ćuti na apele političara, građana, nevladinih organizacija koji traže povlačenje odluke o proterivanju ambasadora. Da li je Božovićev „grijeh“ teži od grehjova DPS-ovih uhleba koji i dalje imaju mesta u Vladi?

Dok građani i dalje čekaju povratak ambasadora Srbije, premijer Krivokapić im dovodi ambasadora nepriznate države Kosovo, zbog čijeg priznanja je 2008. godina narod u Crnoj Gori protestovao danima. Da je mitropolit Amfilohije živ, postavlja se pitanje da li bi Vlada Zdravka Krivokapića povukla odluku o proterivanju ambasadora Srbije Vladimira Božovića?