Hašim Tači
Tanjug/AP
Hašim Tači

Tanjug/AP

Hašim Tači, Foto: Tanjug/AP

Tači će u Hagu biti pozvan da se pred sudijom za prethodni postupak izjasni o krivici po optužbama koje su napisane u 10 tačaka, a koje ga pored ostalog, terete za 98 ubistava, za 18 poznatih žrtava prisilnog nestanka i više od 416 nezakonitih pritvaranja, koja su izvršena bilo po njegovom naređenju, bilo uz njegovu pomoć, podršku ili sa njegovim znanjem.

Tačan broj nezakonito pritvorenih i mučenih u logorima nije objavljen u redigovanoj optužnici, jer su u tabelarnom prikazu žrtava brojke izostavljene u nekim slučajevima.

Tači je bio politički komesar i komandant, Veselji šef obaveštajne službe, Seljimi glavni operativac, a Krasnići zamenik komandanta i portparol.

Ti protivnici, odnosno njihove žrtve, prema optužnici su redom nabrojane kao: osobe za koje su smatrali da su sarađivale ili su se udruživale sa snagama Socijalističke Republike Jugoslavije (SRJ), zvaničnicima ili državnim institucijama, zatim one oni koji se na drugi način nisu podržavali ciljeve ili sredstva OVK, kao i osobe srpske, romske i druge nacionalnosti.

Radi ostvarivanja cilja udruženog zlocinačkog poduhvata Tači i ostali optuženi su za krivična dela opisana u optužnici, a koja obuhvataju progon, zatvaranje, ilegalno ili samovoljno hapšenje i pritvaranje, druga nehumana dela, okrutno postupanje, mučenje, ubistva i prisilni nestanak osoba.

Među ostalim članovima udruženog zločinačkog poduhvata, koji nisu obughvaćeni ovom optužnicom, bili su Azem Silja, Lahi Brahimaj, Fatmir Ljimaj, Silejman Seljimi, Rrustem Mustafa, Shukri Bulja,

Latif Gaši i Sabit Geci, kao i određeni drugi pripadnici OVK i političke vođe.

Tači, Veselji, Seljimi i Krasnići su optuženi i za zločine koje su počinili njihovi potčinjeni i koji su detaljno opisani u optužnici, jer su, kako tvrdi tužilaštvo, znali da su se zločini dogodili ili da će biti počinjeni i nisu ništa učinili da ih spreče, niti da krivce kazne.

U optužnici se detaljno opisuje desetine događaja iz 1998. i 1999. godine u kojima su ljudi otimani na ulicama, u svojim kućama i odvođeni u improvizovane logore širom Kosova, gde su teško zlostavljani, ispitivani, ponižavani i primoravani da priznaju saradnju sa srpskim vlastima i špijunažu.

U regidovaj optužnici, koja je dostupna javnosti na engleskom jeziku nisu navedena imena žrtava, ni živih ni ubijenih ili nestalih, ali su opisani događaji koji su pratili pritvaranja u 15 logora OVK na Kosovu i dva na severu Albanije, u Kukešu i Hasu.

Na Kosovu su pomenuti logori u Ðakovici, Gnjilanu, Kačaniku, Lipljanu, Mališevu, Novom Brdu, Podujevu, Prištini, Prizrenu, Orahovcu, Srbici, Suvoj Reci i Vitini.

Dat je takođe tabelarni prikaz logora i perioda u kojima su se zločini događali, bez imena, ali uz navođenje okvirnog broja žrtava.

Tačijeva lična odgovornost opisana je u 10 tačaka optužnice koje ga terete za krivična dela ratnih zločina i zločina protiv čovečnosti. To su:

1. progon po politickoj i / ili etnickoj osnovi; 2. stavljanje u zatvor; 3. neakonito ili svojevoljno hapšenje i pritvaranje; 4. ostala nehumana dela; 5. surovo postupanje; 6. mučenje; 7. mučenje; 8. ubistvo; 9. ubistvo; 10. prisilno nestajanje osoba.

Mahom iste optužbe stavljene su na teret i Veseljiju, Krasnićiju i Seljimiju, koji će se u naredna dva dana izjasniti o krivici, svi na posebnim ročištima.

U optužnici nisu pomenuti takozvana "Žuta kuća" i trgovina organima na severu Albanije, a koje su inicirale osnivanje Specijalizovanog tužilaštva i Veća Kosova, nakon što su opisani u izveštaju specijalnog izvestioca Saveta Evrope Dika Martija.