"Tito je istrebio srpske kraljevske mastife" (FOTO)

Srpski mastif ili „Dušanov mastif“ najpre je istrebljen u doba Josipa Broza Tita u naletu uništenja svih obeležja srpske monarhije, pa nije ni čudo da je taj pas koji je opstao kao simbol prestiža i kraljevske tradicije u evropskim državama, nažalost nepovratno izgubljen i u našim istorijskim spisima.

- Tito i komunisti nisu nam praštali čak ni ovu tradiciju, kraljevskog psa koji je preživeo vekove, a gajen je na nemanjićkim i vlastelinskim dvorovima srednjevekovne Srbije. Njegovo poreklo je usko vezano za razvoj srpske države, jer je njenim širenjem i ekonomskim jačanjem stvarana i veoma jaka vojska, koja je za svoje potrebe razvila posebnu vrsta psa, ukrštanjem napuljskog mastifa sa različitim pasminama - priča za Alo.rs viseštruki šampion Srbije i međunarodni u bodi bildingu Predrag Milošević.

Ovaj zemunski sportista ističe da je car Dušan negovao višestruke veze sa zapadnim carstvima, što zbog potencijalnih ratova za „oslobađanje“ Svete zemlje i krstaških pohoda koje je Rim u to vreme planirao, što zbog širenja i jačanja samog srpskog carstva. Ono što je još karakteristično za Cara Dušana, zbog čega se i vezuje poreklo „Srpskog mastifa“ za njegovo ime, jeste njegova lična carska garda koja se sastojala uglavnom od stranih plaćenika.

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

privatna arhiva

Pogledaj galeriju

 - Tu gardu su činili mahom ratnici iz zapadnih zemalja koji su doveli sa sobom napuljskog mastifa i objasnili njegove prednosti i primenu u borbi, nakon čega se pristupilo ukrštanju postojeće pasmine sa napuljskim mastifom. Bili su „strah i trepet“ za pešadiju, a omiljena meta su im bili strelci, koji nisu bili u mogućnosti da ih pogode, jer su imali niske, višestruke, pokretne mete - priča Predrag Peđa Milošević.

Naš sagovornik objašnjava da postoje izvori koji tvrde da su psi obarali i konjanike, što je malo verovatno ako se misli na tešku konjicu i potpuno zaštićenog oklopnika. Prema njegovim rečima, tako je srpska carska vojska u tom periodu dobila svoje kereće jurišne jedinice za koje se veruje da su predstavljale upravo prethodnicu Dušanove jurišne konjice.

- Po narodnom predanju njegova upotreba pominje se tokom Kosovskog boja, kada je odigrao ključnu ulogu u zaustavljanju turske konjice. U narodnim epskim pesmama u odlučujućoj bici na Kosovu spominju se pod nazivom „ljuti lavovi“. Pretpostavlja se da je srpski pas upotrebljavan i znatno nakon Kosovske bitke, ali kao čuvar, tako da je njegova vojna uloga svedena na personalnu, pre svega odbrambenu funkciju, otkriva sudbinu „srpskog mastifa“ i stravičan zločin komunista - priča ovaj sportista iz Zemuna.

Stoga je Milošević počeo da gaji engleske mastife, a inače je viseštruki šampion Srbije i međunarodni u bodi bildingu i paverliftingu (discipline snage), predsednik Powerlifting saveza Srbije i Funkcionalne fitness federacije Balkana.

- Mastif je najstarija i najveća rasa pasa u kinologiji. To je pas za zaštitu i odbranu poseda. Koristio se i u srednjevekovnim borbama vitezova konjanika i pešadije. Svaka srednjevekovna država ih je gajila pa i Nemanjićka Srbija. Car Dušan Silni ih je najvise gajio i koristio u borbama, mada je srednjevekovna Srbija već imala svoju pasminu i pre Dušanovog carstva. Ona bi se mogla opisati kao mešavina pastirskog psa tornjaka i vuka, koji je za Dušanova carstva dodatno ukršten sa napuljskim mastifom, a znatno kasnije je uvedena još jedna krvna linija američkog staford terijera. Postoji predanje da se razvila posebna pasmina koja je bila veoma cenjena i posebno negovana od strane ondašnje vlastele, gde je dugo vremena bio poznat kao „Srpski mastif“ ili „Dušanov mastif“ - priča Predrag Milošević.

Mastif je bio i svojevrstan simbol statusa u društvu i plemstva zbog svoje vrednosti i plemenitog karaktera. Srbi su ih gajili i čuvali vekovima, najviše na dvorovima i po manastirima.

- Poslednji primerci na žalost su uspavani naredbom Tita i njegovih komunista sredinom 60-tih godina 20. veka u manastirima BiH. Izgovor je bila navodna epidemija besnila. Pravi razlog je ideološki. Nova komunistička vlast Josipa Broza Tita je htela da i preko mastifa izbriše sećanje Srbima na srpske kraljeve, na monarhiju, na slavno doba vitezova srednjevekovne nemanjićke države i najvećeg srpskog carstva iz doba Cara Dušana - priča Predrag Milošević.

Naš sagovornik dodaje da se po narodnom predanju „srpski mastif“ ili „Dušanov mastif“ pominje tokom Kosovskog boja, kada je odigrao ključnu ulogu u zaustavljanju turske konjice.

- Po nekim izvorima, poslednji primerak ove rase psa, koji je skrivan u planinskim vrletima Srbije da bi izbegao komunističke „eutanazije“ uginuo je 1960. godine na Radan planini - priča Milošević.

Danas se mastif zadržao u mnogim država Evrope - engleski mastif (koji je na slikama), francuski mastif (bordoa dogs, službeni pas francuske legije stranaca), pirinejski mastif (Španija), danski mastif, napuljski mastif (Italija), tibetanski mastif (Himalaji), ali u Srbiji ga nema zbog mržnje komunista prema svemu sto podseca na Kraljevinu Srbiju.