KATEDRALA SVETOG ISAKA Hram koji je građen 40 godina

Car Aleksandar Prvi naredio je da se izgradi crkva na trgu Svetog Isaka, a raniju građevinu zamenio je Vinčenco Brena, i bila je četvrta crkva na tom mestu. Specijalno odabrana komisija ispitala je nekoliko dizajna, uključujući i projekat arhitekte Ogista de Monferana, koji je učio u atelje u Napoleonovog dizajnera Šarla Persija. Neki članovi komisije kritikovali su njegov dizajn. Takođe je sugerisano da će uprkos gigantskim dimenzijama zdanje izgledati i ne baš impresivno. Članove komisije, koju su činili poznati ruski arhitekti, takođe je posebno brinula potreba za izgradnjom nove ogromne zgrade na starom nesigurnom temelju. Car, koji je favorizovao neoklasicističku arhitekturu, rešio je spor u Monferanovu korist.

Stvorene su inovativne metode za podizanje džinovskih stubova trema. Troškovi izgradnje katedrale iznosili su 1.000.000 zlatnih rubalja. Godine 1931. pretvorena je u muzej istorijske religije i ateizma, skulptura goluba uklonjena je i zamenjena Fukoovim klatnom. Održana je 12. aprila 1931. prva javna demonstracija klatna kako bi se vizuelizovala Kopernikova teorija. Godine 1937. transformisan je u muzej katedrale, a nekadašnje kolekcije prenete su u muzej istorijske religije (smešten u Kazanskoj katedrali).

Tokom Drugog svetskog rata kupola je obojena u sivo da bi se izbeglo privlačenje pažnje neprijateljskih letelica. Na njegovom vrhu postavljena je geodetska tačka preseka, kako bi se utvrdili položaji nemačkih artiljerijskih baterija.

Padom komunizma muzej je uklonjen i u katedrali su nastavljene redovne bogoslužbene aktivnosti, ali samo u levoj bočnoj kapeli. U glavnom telu katedrale održavalo se bogosluženje samo za praznike.

Neoklasičan eksterijer izražava tradicionalnu rusko-vizantijsku formulu tlocrta grčkog krsta s velikom centralnom i četiri pomoćne kupole. Sličan je Rotondi Andree Paladija. Dizajn katedrale i kupole su kasnije uticali na dizajn kapitola Sjedinjenih Američkih Država, Viskonsina u Medisonu i Helsinške katedrale.

Eksterijer je obložen sivim i ružičastim kamenom i sadrži ukupno 112 stubova od crvenog granita sa korintskim redovima, od kojih su 24 statue na krovu, a 24 na vrhu rotonde, koja je okružena šetalištem dostupnim turistima.

Glavna kupola katedrale uzdiže se na 1.015 metara, njena spoljašnost je pozlaćena. Kupola je ukrašena sa dvanaest skulptura anđela Jozefa Hermana. Ovi anđeli su bili prve velike skulpture proizvedene tadašnjim novim postupkom elektrotipizacije, koji je bio alternativa tradicionalnom livenju skulptura u bronzi. Montferandov dizajn kupole zasnovan je na potpornoj strukturi od livenog gvožđa. Bila je to treća istorijska instanca kupole od livenog gvožđa posle Krivog tornja u Nevjansku (1732) i katedrale u Majncu (1826).

S unutrašnjom visinom od 69 metara, svrstava se među najviše kupole na svetu.

Vilijam Hendisajd i drugi inženjeri koristili su brojne tehnološke inovacije u izgradnji. Stubovi trema podignuti su uz upotrebu velikih drvenih okvira pre podizanja zidova. Zgrada počiva na 10.000 stabala. Kupola je pozlaćena tehnikom sličnom slikanju sprejom: upotrebljeno rešenje obuhvatalo je toksičnu živu, čija su isparenja prouzrokovala smrt šezdeset radnika. Desetak pozlaćenih statua anđela, visokih po šest metara, okrenutih jednog prema drugom preko unutrašnjosti, napravljeno je pomoću galvanoplastične tehnologije, čineći ih milimetarski debelim i vrlo lakim. Katedrala Svetog Isaka predstavlja prvu upotrebu ove tehnike u arhitekturi.

Pedantni i mukotrpno detaljni radovi na izgradnji katedrale Svetog Isaka trajali su 40 godina.

PROČITAJTE KLIKOM OVDE NAJVAŽNIJE AKTUELNE VESTI