Dom najpoznatijih simfoničara

Staru zgradu berlinske Filharmonije, koja je izgrađena na mestu dvoranskog klizališta 1908. godine, razrušili su britanski bombarderi 30. januara 1944. godine, na samu 11. godišnjicu Hitlerovog proglašenja nemačkim kancelarom. Zato su u godinama nakon Drugog svetskog rata berlinski filharmoničari svoje koncerte najčešće održavali u dvorani bioskopa „Titanija-Palast“, a tonska snimanja u evangelističkoj crkvi Isusa Hrista u berlinskoj četvrti Dalem.

Novu zgradu Filharmonije projektovao je nemački arhitekta Hans Šarun. Njena izgradnja je počela 1960. godine, a radovi su dovršeni tri godine kasnije. Nova je Filharmonija svečano otvorena i posvećena 15. oktobra 1963. Dvadesetak godina kasnije, u razdoblju od 1984. do 1987. godine, započeta je i dovršena izgradnja susedne manje koncertne dvorane. Nju je, u skladu sa Šarunovim planovima iz 1971. godine, 1979. projektovao njegov dugogodišnji saradnik Edgar Višnjevski. Obe su ove zgrade, odnosno koncertne dvorane, zajedno s Novom nacionalnom galerijom, Državnim institutom za muzička istraživanja, Muzejem muzičkih instrumenata i Berlinskom državnom bibliotekom, deo novog Kulturnog centra koji je izgrađen u blizini poznatoga berlinskog Potsdamskog trga.

Nova zgrada Berlinske filharmonije nepravilnog je osmougaonog oblika, a svojim izgledom pomalo podseća na američki Pentagon ili cirkuski šator. Sedišta za publiku, svako od njih na zasebnoj visini, u obe su koncertne dvorane, velikoj i maloj, raspoređena unutar pregrađenih loža uzlazno i prstenasto sagrađenih uokolo koncertnog podijuma, čime je svakom slušatelju omogućen podjednako dobar pogled na pozornicu i izvođače.

Lotar Kremer, nemački stručnjak za akustiku, predložio je takav nepravilan oblik obije zgrada, odnosno koncertnih dvorana: u saradnji s berlinskim Tehničkim sveučilištem svoju je ideju sproveo u jedinstveno i originalno prostorno rešenje, koje zaista svakom posetiocu, odnosno slušaocu, omogućuje savršeni akustički muzički doživljaj.

Iznad koncertnog podijuma obešeni su parabolični hiperboloidni reflektori i brojne akustičke pregradne i usmerivačke ploče, kojima je postignuto ujednačeno rasprostiranje zvuka u dvorani i njegov optimalan odjek.

Velika dvorana Filharmonije ima 2.440, a mala 1.180 mesta za sedenje.

PROČITAJTE KLIKOM OVDE NAJVAŽNIJE AKTUELNE VESTI