JEDNA TRAGEDIJA JOJ JE PROMENILA ŽIVOT IZ KORENA Evo po čemu će Kraljica Elizabeta ostati upamćena

Elizabeta je bila starija ćerka princa Alberta, vojvode od Jorka, i njegove žene, ledi Elizabet Boves-Lajon, koja je poznata i kao kraljica majka. Kao dete mlađeg sina kralja Džordža V, mlada Elizabeta nije imala mnogo izgleda da stupi na presto sve dok njen ujak Edvard VIII (kasnije vojvoda od Vindzora) nije abdicirao u korist njenog oca 11. decembra 1936. njen otac je postao kralj Džordž VI i ona je postala pretpostavljena naslednica.

Princezino obrazovanje nadgledala je njena majka, koja je svoje ćerke poverila guvernanti Marion Kraford. Tokom Drugog svetskog rata ona i njena sestra, princeza Margaret Rouz, provele su veliki deo svog vremena bezbedno daleko od rata i odvojene od svojih roditelja, živeći uglavnom u zamku Balmoral u Škotskoj i u Kraljevskoj loži, Vindzoru i zamku Vindzor.

Početkom 1947. godine, princeza Elizabeta je otišla sa kraljem i kraljicom u Južnu Afriku. Nakon njenog povratka, objavljena je njena veridba sa njenim daljim rođakom, poručnikom Filipom Mountbatenom iz Kraljevske mornarice, bivšim princom Filipom od Grčke i Danske.

Venčanje je obavljeno u Vestminsterskoj opatiji 20. novembra 1947. Uoči venčanja njen otac, kralj, dodelio je mladoženji titule vojvode od Edinburga, grofa od Merioneta i barona Griniča. Naselili su se u Klarens hausa u Londonu. Njihovo prvo dete, princ Čarls (Čarls Filip Artur Džordž), rođen je 14. novembra 1948. u Bakingemskoj palati.

U leto 1951. godine zdravlje kralja Džordža VI je ozbiljno narušeno, a princeza Elizabeta ga je predstavljala na "Trooping the Color" i u raznim drugim državnim prilikama. Ona i njen muž su 7. oktobra krenuli na veoma uspešnu turneju po Kanadi i Vašingtonu.

Posle Božića u Engleskoj, ona i vojvoda su u januaru 1952. godine krenuli na turneju po Australiji i Novom Zelandu, ali na putu, u Sagani, do njih je stigla vest o kraljevoj smrti 6. februara 1952. godine.

Elizabeta, sada kraljica, odmah je odletela nazad u Englesku. Prva tri meseca njene vladavine, period pune žalosti za njenim ocem, provela je u relativnoj povučenosti, ali u leto, nakon što se preselila iz Klarens hausa u Bekingemsku palatu, preuzela je rutinske dužnosti suverena i izvršila svoje prvo državno otvaranje parlamenta 4. novembra 1952. godine.

Njeno krunisanje je održano u Vestminsterskoj opatiji 2. juna, 1953. godine Počevši od novembra 1953. godine, kraljica i vojvoda od Edinburga su napravili šestomesečnu turneju oko sveta Komonvelta, koja je uključivala prvu posetu Australiji i Novom Zelandu od strane vladajućeg britanskog monarha.

Godine 1957. nakon državnih poseta raznim evropskim nacijama, ona i vojvoda su posetili Kanadu i Sjedinjene Države, da bi 1961. godine napravila prvu britansku kraljevsku turneju po Indijskom potkontinentu u poslednjih 50 godina, a takođe je bila i prvi vladajući britanski monarh koji je posetio Južnu Ameriku (1968.) i zemlje Persijskog zaliva (1979.). Tokom svog „Srebrnog jubileja“ 1977. godine, predsedavala je na banketu u Londonu kojem su prisustvovali lideri 36 članica Komonvelta, putovala je po celoj Britaniji i Severnoj Irskoj, i gostovala u inostranstvu u Južnom Pacifiku i Australiji, u Kanadi i u Karibi.

Po stupanju kraljice Elizabete, njen sin princ Čarls postao je naslednik; imenovan je za princa od Velsa 26. jula 1958. godine. Ostala kraljičina deca bila su princeza Ana (Anne Elizabeth Alice Louise), rođena 15. avgusta 1950. godine, koja je postala kraljevska princeza 1987. godine; Princ Endru (Andrew Albert Christian Edward), rođen 19. februara 1960. godine, postao je vojvoda od Jorka 1986. godine; i princ Edvard (Edward Anthony Richard Louis), rođen 10. marta 1964. godine, koji je postao grof od Veseksa. Sva ova deca imaju prezime „od Vindzora“. Elizabetino prvo unuče (sin princeze Ane) rođeno je 15. novembra 1977. godine.

EPA/VICKIE FLORES

 

Činilo se da je kraljica sve svesnija moderne uloge monarhije, dozvoljavajući, na primjer, televizijski prikaz porodičnog života kraljevske porodice 1970. godine i odobravajući formalni raskid braka svoje sestre 1978. godine.

Međutim, tokom 1990-ih, kraljevska porodica se suočila sa niz izazova. Naime, 1992. godine je godina koju je Elizabeta nazivala annus horribilis kraljevske porodice, princ Čarls i njegova supruga Dajana, princeza od Velsa, razdvojili su se, kao i princ Endrju i njegova supruga Sara, vojvotkinja od Jorka.

Osim toga, kako se zemlja borila sa recesijom, rasla je ogorčenost zbog načina života članova kraljevske porodice, a 1992. godine Elizabeta je, iako lično oslobođena, pristala da plaća porez na svoj privatni prihod.

Razdvajanje i kasniji razvod (1996) Čarlsa i izuzetno popularne Dajane dodatno su narušili podršku kraljevskoj porodici, koju su neki smatrali zastarelom i bezosećajnom.

Kritike su se pojačale nakon Dajanine smrti 1997. godine, posebno nakon što je Elizabet u početku odbila da dozvoli da se nacionalna zastava na pola koplja vijori iznad Bakingemske palate.

U skladu sa svojim ranijim pokušajima da modernizuje monarhiju, kraljica je kasnije nastojala da predstavi manje zagušljivu i manje tradicionalnu sliku monarhije. Ovi pokušaji su naišli na različit uspeh.

Elizabeta je 2002. godine proslavila je 50 godina na tronu. U okviru njenog „Zlatnog jubileja“, događaji su održani širom Komonvelta, uključujući nekoliko dana svečanosti u Londonu. Proslave su donekle umanjene smrću Elizabetine majke i sestre ranije ove godine.

EPA

 

Počevši od druge polovine prve decenije 21. veka, ugled kraljevske porodice u javnosti se oporavio, pa je čak i Čarlsov brak sa Kamilom Parker iz 2005. godine naišao na veliku podršku Britanaca.

U aprilu 2011. godine Elizabet je predvodila porodicu na proslavi venčanja princa Vilijama od Velsa, starijeg sina Čarlsa i Dajane — i Ketrin Midlton. Sledećeg meseca je nadmašila Džordža III i postala drugi najduže vladajući monarh u britanskoj istoriji, iza Viktorije.

Takođe u maju, Elizabeta je otputovala na istorijsko putovanje u Irsku, postavši i prvi britanski monarh koji je posetio Irsku republiku i prvi koji je kročio u Irsku od 1911. godine.

Elizabeta je 2012. proslavila svoj „Dijamantski jubilej“, obeležavajući 60 godina na prestolu. Ona je 9. septembra 2015. nadmašila Viktorijin rekord vladavine od 63 godine i 216 dana.

U avgustu 2017. godine, princ Filip se zvanično povukao iz javnog života, iako se nakon toga periodično pojavljivao na zvaničnim angažmanima. U međuvremenu, Elizabet je počela da smanjuje svoje službene obaveze, prebacujući neke dužnosti na princa Čarlsa i druge starije članove kraljevske porodice, iako se broj rezervnih igrača smanjio kada je Čarlsov mlađi sin, princ Hari, vojvoda od Saseksa, i njegova supruga Megan, vojvotkinja od Saseksa, kontroverzno je odlučila da odustane od svoje kraljevske uloge u martu 2020. godine.

Tokom ovog perioda, interesovanje javnosti za kraljicu i kraljevsku porodicu poraslo je kao rezultat široke popularnosti "The Crown", Netfliks televizijske serije o Vindzorima koja je debitovala 2016. godine. Filip, koji je bio Elizabetin muž više od sedam decenija, umro je u aprilu 2021. Na njihovu 50. godišnjicu braka, 1997, Elizabet je rekla za Filipa:

- On je, jednostavno, bio i ostao moja snaga sve ove godine.

Poznato je da Elizabet favorizuje jednostavnost u životu, a takođe je poznato da se ozbiljno i informisano interesuje za vladine poslove, pored tradicionalnih i ceremonijalnih dužnosti. Pr ivatno, postala je strastveni ljubitelj konja, ona je držala trkačke konje, često posećivala trke i ergele u Kentakiju u Sjedinjenim Državama. Njen finansijski i imovinski posed učinili su je jednom od najbogatijih žena na svetu.

PROČITAJTE KLIKOM OVDE NAJVAŽNIJE AKTUELNE VESTI