Ne zna joj se lik i prezime, a po njoj se zove čuvena ulica kojom često prolazite!

Niko ne zna kada je rođena Višnja, niti se zna gde, a ni kako se prezivala. Prema mišljenju Radomira Ilića, ona je rođena u Donjoj Trepči, ali usmena predavanja pominju i Gornju Trepču, kao i Gornju Gorevnicu. Ilić smatra da je rođena u porodici Urošević, a narod je pamti kao Gojkovićevu kćer. Čija god da je bila i gde god da je rođena, jedno je sigurno, Višnja će ostati upamćena u narodu kao - baba!

Baba Višnja, majka kneza Miloša Obrenovića, udala se 1765. godine za Obrena Martinovića i rodila mu troje dece - sinove Jakova i Milana i ćerku Stanu. Kada je Obren umro, oko 1780. godine, Višnja se preudala za Teodora Mihailovića iz Gornje Dobrinje. I on je pre Višnje bio oženjen, a prva supruga Gordana rodila mu je tri sina, piše Dnevno.rs.

Teodorov deda zvao se Miloš i po njemu je Višnjin i njegov prvi sin, rođen 1780. godine, dobio ime. Za njim su se, u selu Gornja Dobrinja kod Požege, rodili Jovan i Jevrem. Najmlađi sin Jevrem imao je samo dve godine kada mu je otac preminuo. Višnja je po drugi put ostala udovica.

Posle nekog vremena, Jakov i Milan, sinovi iz prvog braka, pozvali su je sebi u Brusnicu, prihvativši i njenu decu iz drugog braka. Tako su Miloš, Jovan i Jevrem usvojili prezime svoje polubraće po majci i postali Obrenovići, ali su na njega dodali i Teodorović, po svom pokojnom ocu. Starija polubraća bavila su se trgovinom stokom, sve do Prvog srpskog ustanka, a u posao su uveli i najstarijeg polubrata Miloša.

Rudnički, požeški i užički vojvoda Milan Obrenović bio je jedan od pokretača i vođa narodnog ustanka 1804. godine. Mladi Miloš je, zajedno sa njim, učestvovao u brojnim bojevima, čak je bio i teško ranjen. Zbog pokazane hrabrosti, vožd Karađorđe dao mu je na upravu i odbranu Užičku nahiju i tako je Miloš i posle propasti Prvog srpskog ustanka bio jedan od istaknutijih vojvoda u Srbiji.

Otprilike dve godine posle ugušenog Prvog, Miloš je pokrenuo Drugi srpski ustanak, popevši se na kamen sa zastavom u ruci i viknušvi ono čuveno: "Evo mene, eto vama rata s Turcima".

Nažalost, njegova mati Višnja nije dočekala srpsku autonomiju. Preminula je 18. juna 1817. godine. Sahranjena je u dvorištu manastira Vraćevšnica u blizini Gornjeg Milanovca, koji je naziv dobio po njenom sinu vojvodi Milanu.

U selu Gornja Trepča podignut joj je spomenik 2016. godine. Predsednica Narodne skupštine Republike Srbije Maja Gojković izjavila je tom prilikom da je to "počast ženi koja je ispisala velike stranice naše države".

Srbija, a ponajviše Beograd, uvek će pamtiti majku srpskih junaka. Po njoj nosi naziv beogradsko naselje Višnjica, kao i vračarska Baba Višnjina ulica, koja se tako zove još od 1900. godine, piše Dnevno rs.