KREČOM SU POLIVALI LEŠEVE SRBA Ustaše su klale i streljale i žene i decu, u krečane su vodili cele porodice

Logor se nalazio na levoj strani puta Dubica - Kostajnica, neposredno kod sela Baćin. Jasenovačke ustaše su bodljikavom žicom opkolile kuću sa štalom i baštom od 3.000 m2 Jove Biukovića - vlasnika Krečana - i kuću I. Šabalja.

Na desnoj strani puta nalazile su se tri krečne peći opasane bodljikavom žicom visokom tri metra. Do peći je vodila uskotračna pruga sa vagonom kojim se dovozio krečnjak iz udaljenog kamenoloma.

Na Krečanima se pekao krečnjak koji je korišćen u građevinarstvu i za pokrivanje masovnih grobnica u Krečanima i drugim logorima. Logoraši su radili u kamenolomu, na pećima, seči i prevozi drva. Nedeljna proizvodnja je iznosila oko 50-70 tona kreča. Jovo Biuković, okovan na nogama, vlasnik Krečana, učio je druge logoraše pečenju kreča. Za kompletan tehnološki postupak bilo je potrebno 38-40 zatvorenika. Posao logoraša bio je iscrpljujući. Komandant logora sa 40-50 ustaša bio je Beno Damjan, ustaški poručnik iz 4. bataljona. Zamenik komandanta bio je Marko Žaro, zastavnik, koji je u Dubici imao i zvanje ustaški „čača“. Nikola Tadić, zvani "šišo", bio je ustaška veza između Jasenovca i Dubice.

Kako je pisala ranije Politika, Jovo Bijuković iz „kaurske” Dubice imao je pre rata četiri peći za dobijanje kreča. U „kaurskim” brdima (Banija) bilo je dovoljno sirovine (krečnjak, drvo). Peći su bile smeštene tri kilometara iznad Dubice, prema Kostajnici, blizu reke Une. Jedan od najvećih zločinaca koga je iznedrila hrvatska nacija za vreme NDH (1941–1945), Vjekoslav Luburić, zvani Maks, osnovao je u Jasenovcu logor za likvidiranje Srba, Jevreja i Roma, da bi nešto kasnije formirao istureno odeljenje na krečanama u Dubici. Radnici za izradu kreča slati su iz Jasenovca i Stare Gradiške. Kreč je služio za polivanje leševa u zajedničkim grobnicama u Jasenovcu, kako bi se sprečilo širenje zaraznih bolesti. Po izvršenom radnom zadatku (posle mesec ili dva) ustaše iz logora Krečane pobile bi sve radnike i sahranili ih u zajedničku grobnicu pored reke Une. Stizala je sledeća grupa radnika koja bi na kraju radnog zadatka završila kao i prva.

Ustaše sa krečana odlazile su u obližnja srpska sela gde su streljale pojedince i grupe ljudi. Tako su 17. decembra 1944. godine, kod seoske crkve u selu Slabinja, ubili i poklali 96 žena, dece i staraca. Stravičan zločin izvršile su u selu Ševarlije, na desnoj strani Une, nasuprot Slabinje. Iza njih su ostale samo spaljene kuće i zadah spaljenih ljudskih tela. Tada su ubijena 72 meštanina Ševarlije, od kojih ih je 60 spaljeno, a među njima 35 mališana. Često su na krečane dovođene cele srpske porodice koje su likvidirane hladnim ili vatrenim oružjem. Ima indicija da su neki ubijeni ljudi spaljivani u pećima za dobijanje kreča.

Istrebljenje Srba
 

Istrebljenje Srba preduzeto je u okviru jedinstvene političke kampanje koja je začeta mnogo ranije u gradu Sijeni u Italiji. U tadašnjoj NDH je bilo oko 1.925.000 Srba (podaci Ministarstva inostranih poslova Nemačke). Vlasti NDH su nastojale da smanje broj Srba i stvore „čist hrvatski životni prostor“

Prva formalnopravna osnova „kaznenog zakonodavstva“ bila je „Zakonska odredba za odbranu naroda i države“ doneta 17. aprila 1941. godine. Žrtve u logoru su bile iz sela Banija, Bosanska Dubica, Podkozarje, itd. U ubistvima je učestvovala ustaška jedinica iz Sremske Mitrovice. srpskog naroda dovedenog u Krečan i okolinu logora Procenjuje se da je na ovom stratištu ubijeno preko 10.000 Srba, uključujući leševe, Cerovljane, Jelaš itd.

Masovne grobnice u poljima i oko logora i neposredno uz Unu 1957. godine. Pobrojane su 6.774 lobanje, uključujući preko 300 dečijih lobanja stradali su sahranjeni u organizaciji opštinskog odbora Zbora boraca NOR-a 4. avgusta 1957. Dubičke rudnike krečnjaka su ustaše uništile neposredno pred oslobođenje 4. maja 1945. godine. po jedinicama I Jugoslovenske armije, pisala je ranije banija.rs.

BONUS VIDEO

 

 

 

 

PROČITAJTE KLIKOM OVDE NAJVAŽNIJE AKTUELNE VESTI