Miloš napravio konak i sebi i ženi

Konak kneginje Ljubice, građen od 1829 do 1831. godine po planovima i pod rukovođenjem Hadži Nikole Živkovića, prvog zvaničnog kneževog graditelja.

-Jedan je od najreprezentativnijih sačuvanih primera građanske arhitekture prve polovine 19 veka u Beogradu. Kao svoju privatnu rezidenciju koristila ga je supruga kneza Miloša kneginja Ljubica, sa sinovima Milanom i Mihailom do promene dinastije 1842. Godine - pričaju naši sagovornici iz Milenijum tima.

Dolaskom kneza Aleksandra Karađorđevića na presto Obrenovići su bili primorani da napuste Srbiju, a Konak je definitivno izgubio funkciju zbog koje je prvobitno sagrađen. Kuću su u periodu od 130 godina koristile razne državne ustanove, a 1980. godine zgrada je predata na upravljanje Muzeju grada Beograda.

-Konak je građen u tradicionalnom stilu kratkotrajnog „prelaznog perioda“ balkanske arhitekture, sa izvesnim primesama evropskog baroka. U osnovnom prostornom konceptu zadržana je orijentalna tradicija, ali se na pojedinim elementima unutrašnje dekoracije i obrade fasada vidi nastupajući uticaj zapadne i srednje Evrope – navode u Milenijum timu.

Posle konaka za svoju ženu i decu u beogradskoj varoši, knez Miloš Obrenović podigao je (1831-1834) i za sebe konak u Topčideru. Ispred ovog zdanja je jedan od najstarijih i najlepših platana u Evropi, zaštićen kao prirodna retkost (ima više od 160 godina).

-Zgrada je izgrađena u stilu uobičajenom za reprezentativne osmanske rezidencije. Konak su sagradili majstori Janja Mihailović i Nikola Đorđević, a radove je vodio Hadži-Nikola Živković, nadzornik i neimar skoro svih građevinskih poduhvata kneza Miloša. Bogata unutrašnja dekoracija plafona, zidova i niša, delimično je sačuvana do danas – ističu sagovornici “Alo!”.

Za vreme svoje prve vladavine (1815-1839), Miloš je samo povremeno tu boravio, a za druge vladavine sve vreme (1858-1860) proveo je u Konaku i tu umro 14. septembra 1860.