TOALET PAPIR JE KANCEROGEN? Ovo se do sada nije znalo - pojavili se rezultati istraživanja
Nova studija pokazuje da toalet papir može sadržati opasne hemikalije koje su povezane sa rakom i drugim bolestima
unsplash.com
Toaletni papir širom sveta sadrži polifluoroalkil supstance (PFAS) i može biti glavni izvor zagađenja vode, sugeriše nova studija istraživača sa Univerziteta Florida.
Prema studiji koju je objavio časopis Environmental Science & Technologi Letters, tim je testirao rolne od 21 velikog brenda toalet papira koji se prodaje u Americi, Africi i Evropi, kao i uzorke kanalizacije iz osam postrojenja za prečišćavanje otpadnih voda na Floridi. Ispostavilo se da i toalet papir i kanalizacioni mulj sadrže PFAS, sa takozvanim diPAP-ovima, tačnije, 6:2 fluorotelomer fosfat diesterom (6:2 diPAP), za koji je utvrđeno da je najzastupljenije jedinjenje.
Na osnovu nalaza, dostupnih podataka o nivoima PFAS u kanalizaciji i upotrebi toalet papira po glavi stanovnika u drugim zemljama, istraživači su procenili da toalet papir može doprineti 89% od 6:2 diPAP u otpadnim vodama u Francuskoj, kao i 35% u Švedskoj. U isto vreme, higijenski alat je odgovoran za samo oko 4% jedinjenja u otpadnim vodama u Kanadi i SAD, prema studiji.
Istraživači su priznali oštro neslaganje, navodeći da su „potrebna dodatna istraživanja da bi se istražilo da li toalet papir može biti veći doprinos ukupnom PFAS u otpadnim vodama Severne Amerike i da li se diPAP iz toalet papira mogu transformisati kroz sistem za sakupljanje i tretman otpadnih voda.
Ispostavilo se da brendovi koji su koristili reciklirani papir i oni koji sadrže nereciklirani papir imaju slične nivoe PFAS u sebi. Istraživači su primetili da hemikalije nisu nužno namerno koristili proizvođači toaletnog papira, ali su možda uvedene sa sirovim papirom ili potiču iz mašina koje se koriste u procesu proizvodnje.
PFAS je grupa od oko 14.000 hemikalija koje je napravio čovek, koje se obično koriste za izradu različitih potrošačkih dobara otpornih na toplotu i vodu. Jedinjenja su opšte poznata kao „zauvek hemikalije“, jer se teško razgrađuju prirodno.
Hemikalije PFAS na kraju zagađuju podzemne vode i, na kraju, vraćaju se u snabdevanje hranom. Ova jedinjenja su povezana sa različitim vrstama raka, oštećenjem fetusa, bolestima jetre i bubrega, kao i drugim ozbiljnim zdravstvenim poremećajima. DiPAP 6:2, na primer, može biti povezan sa oštećenom funkcijom testisa kod muškaraca, prema ranijim studijama.