Najveća fabrika struje na planeti

Ideja o izgradnji najveće hidroelektrane na svetu pojavila se 1966. godine da bi nakon opsežnih priprema izgradnja započela 1978. Delimično je završena u aprilu 1991. godine, kada je instaliran osamnaesti električni generator. Od tada godišnja proizvodnja energije stalno raste, osim tokom 1997. i 1998, kada su uragani na brazilskoj strani srušili veliki deo prenosne mreže, pa je proizvodnja bila ograničena propusnom moći neoštećenog dela mreže.

Ugrađeno je 20 električnih generatora, ali prema međudržavnom ugovoru, nije dopušteno u rad puštati više od 18 vodenih turbina istodobno. Proizvodne jedinice instalirane su postupno po dve godišnje, odnosno po jedna na brazilskoj i paragvajskoj strani.

Kada se započelo sa gradnjom, oko 10.000 domaćinstava uz reku Parana je preseljeno. Vodopadi Guaira, do tada najveći na svetu po protoku su potopljeni veštačkim jezerom, tako da je nacionalni park u tom području zatvoren.

Dužina brane iznosi 7.760 metara. Čine je glavna, gravitacijska armiranobetonska brana i nasute kamene, odnosno zemljane brane u nizu. U središtu je glavna brana duga 1.064 a visoka 196 metara, a u bazi je zajedno sa mašinskim odeljenjem široka 273 metra. U sastavu glavne betonske brane je i gravitacijski odvod koji je širok 170 metara. Na zapadnoj brazilskoj obali brana se nastavlja kamenim nasutim delom čija dužina iznosi 1.984, a visina 70 metara. Na istočnoj paragvajskoj obali nalazi se preliv brane visine 40, širine 390 i dužine 483 metra.

Godine 1995. elektranu je Američko društvo građevinskih inženjera uvrstilo u sedam modernih svetskih čuda. Kada bi se njena godišnja proizvodnja ostvarivala u termoelektrani, emisije ugljen-dioksida iznosile bi 81 milion tona godišnje. Čelik ugrađen u elektranu je dovoljan za 380 Ajfelovih kula, dok je količina utrošenog betona 15 puta veća od količine potrebne za izgradnju 210 fudbalskih stadiona veličine čuvene „Marakane“ u Rio de Žaneiru.

 

PROČITAJTE KLIKOM OVDE NAJVAŽNIJE AKTUELNE VESTI