Šah - Drevna igra uma, očuvana u kafani
Časopis Borba nam donosi priču o drevnoj igri uma, očuvanoj u kafani.
Ne postoje konkretni i pouzdani podaci koji potvrđuju vreme nastanka šaha.
Naime, na osnovu nekih legendi i zapisa, šah je star oko 2.000 godina. Izvorni podaci ukazuju na to da se šah igrao najpre u Indiji pod nazivom čaturanga i predstavljao je borbeni raspored indijske vojske, koji su sačinjavali slonovi, borbe ne kočije, konjica i pešaci. U sredini su se nalazili kralj i vojskovođa, okruženi vojnicima radi bolje zaštite. Kasnije su igru od Indijaca preuzeli Persijanci u šestom veku, od njih Arapi u sedmom da bi kasnije, negde u devetom veku, Arapi preneli igru u Španiju pod imenom šatranž.
Prvi značajni mečevi održani su 1574. u Španiji. Za Španiju su nastupali Ruj Lopes i Alfonso Ceron, dok su na suprotnoj strani bili Italijani Leonardo i Paolo Boi. U ovom meču pobedili su Italijani, a susret je bio održan u prisustvu kralja Španije Filipa Drugog.
Dvorska zanimacija
Mnogi kraljevi i carevi igrali su šah. Napoleon, Filip Drugi, veliki Njegoš…
Tokom vekova, kao i da nas, šah je imao veliki broj pristalica i poklonika, ali i protivnika, od koji su najveći bili crkveni veli kodostojnici na istoku i zapadu. Naime, šah je bio zabranjivan od pravoslavne i katoličke crkve. Crkva je zabranjivala i ostale sportske igre, smatrajući ih dangubom, gubljenjem vremena, a sve to možda iz bojazni da se ljubitelji tih igara ne udalje od Crkve. Početkom 18. veka primat u šahu preuzele su Francuska i Engleska, a centar šahovskog života postaju kafane, u kojima se okupljaju pripadnici nove građanske klase u usponu.
Ženski šah stupa na svetsku scenu nešto kasnije od muškog. Među ženama je bilo veoma dobrih šahistkinja, od kojih su neke uspešno igrale i na muškim turnirima. Prva svetska prvakinja bila je Vera Menčik, koja je na tom tronu bila od 1927. do 1944, kada je tragično poginula u Londonu. Poznato je da je bilo dosta predrasuda protiv šahistkinja od muških igrača, a primer koji govori tome u prilog je slučaj Bobija Fišera, koji je sedamdesetih godina odbio da igra na šampionatu SAD zato što je na tom turniru igrala i jedna žena. Tom prilikom izjavio je: “Ja svakoj ženi mogu dati konja fore.”
Najznačajnija stručna publikacija
Pokretanjem Šahovskog informatora 1966. Srbija je na ovaj način dala ogroman doprinos razvoju i širenju šaha u svetu. Do pojave kompijuterske ere sredinom devedesetih godina, Šahovski informator je bio najznačajnija šahovska publikacija u svetu, prodata u skoro tri miliona primeraka. Danas se šah posmatra kao važna sportska aktivnost, koja, pored razvijanja takmičarskog duha, obezbeđuje i intelektualni razvoj jer, kako je ista kao Maks Eve: “Lasker je rekao šah je borba i ja se slažem s njim jer cilj šahovske borbe je pobeda.”
Ipak, odnos između šahista i šahistkinja se značajno promenio pojavom None Gaprindašvili, Maje Čiburdanidze, a naročito sestara Polgar.
Zašto je kralj toliko važan i zašto je on toliko slab? Figura kralja predstavljala je indijskog cara Šahušah. Ovaj kralj kraljeva bio je mu dar vladar, ali ne ratnik, te su bitke vodili njegovi generali. Imperija je poražena kada se kralj zarobi. Kraljica ima najinteresantniju istoriju od svih šahovskih figu ra. Kraljica je dobila nova pravila kretanja i sve veću moć kroz razvoj igre u 15. veku. Postala je najmoćnija figura na tabli, moćnija od topa i kralja. Postoje predpostavke da su Španci, koji su zaslužni za dalji razvoj igre, dali toliku moć kraljici jer su bili inspirisani španskom kraljicom Elizabetom, Jovankom Orleankom i Presvetom Bogorodicom. Lovac je predstavljen kao naoružani pratilac koji je sedeo na zadnjem delu slona. Skakač ili vitez se promenio vrlo malo kroz istoriju. Naime, Indijci su ga predstavljali kao naoružanog ratnika sa šti tom i mačem. Već na početku šaha pešak je imao ulogu vojnika.
Najšahovskija zemlja sveta
Prve godine posle Drugog svetskog rata bile su godine uspona, a period od 1950. do 1980. zlatno doba jugoslovenskog šaha. Najveći doprinos dali su uglavnom naši šahisti iz Partizana i Crvene zvezde. Istaknuta imena tog doba bila su Petar Trifunović, Svetozar Gligorić, Aleksandar Matanović, Borislav Ivkov, Milan Matulović i mnogi drugi.
Naši šahisti su ostvarili niz odličnih rezultata u pojedinačnoj konkurenciji. Odnosili su pobede na nekoliko stotina vrhunskih međunarodnih turnira. Svetozar Gligorić krajem pedesetih, a Ljubomir Ljubojević 1983. bili su najbolji šahisti sveta izvan Sovjetskog Saveza. Alisa Marić je početkom 1991. poražena u finalnom meču izazivača za svetsku šampionku od kasnije prvakinje Ksi Jun iz Kine. Omladinski prvaci sveta su bili Borislav Ivkov 1951. u Birmingemu, Nataša Bojković 1991. u Majamiju i Igor Mila dinović 1993. u Kalkuti.
Naši ženski klubovi su takođe imali dobre rezultate na međunarodnoj sceni, trijunfujući čak pet puta u Kupu evropskih šampiona: Agrouniverzal (1996,2000,2001), Goša (1997), BAS (2002). USSSR, naša zemlja je po interesovanju gledalaca i njihovom poznavanju šaha važila za najšahovskiju ze mlju sveta. Srbija je bila domaćin više izuzetnih šahovskih turnira radio meč Jugoslavija SAD 1950, Turnir kandidata 1959, Meč stoleća (SSSR Ostatak sveta) 1970, finalni meč kandidata za svetskog prvaka KorčnojSpaski 1978, GMAJAT1988. open, nakom je prvi put u svetu učestvovalo 100 velemajstora, Olimpijada u Novom Sadu 1990, Revanš meč stoleća Fišer Spaski 1992. super turniri Investbanke 1987 1997, Osmomartosvki turniri, koji, uz turnir u Hestingsu, ima najdužu tradiciju u svetu…
Za više sportskih informacija, zapratite našu Fejsbuk stranicu.
PROČITAJTE KLIKOM OVDE NAJVAŽNIJE AKTUELNE VESTI
Komentari (0)